Το αυχενικό σύνδρομο είναι κάτι που το ακούμε συχνά ή το έχουμε. Η φύση κατασκεύασε τον αυχένα να έχει μια καμπυλότητα (λόρδωση). Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική, η οποία, όταν διαταραχθεί (παρουσιαστεί, δηλαδή, ευθειασμός), τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται προβληματικά.
«Με την πάροδο του χρόνου αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε φθορές ή παθήσεις, που αυξάνουν τα φορτία, που μπορεί να γίνουν ανεκτά από τη δομή και την υποδομή της σπονδυλικής στήλης», επισημαίνει ο Γιώργος Γουδέβενος, φυσιοθεραπευτής, Dr. manual medicine, επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Κρήτης.
«Ο αυχένας αποτελεί ένα από τα συχνότερα βαλλόμενα μέρη του ανθρώπινου σώματος μυοσκελετικά, και όχι μόνο. Είναι ένα κομβικό σημείο, όπου αγγεία, νεύρα, ιστοί και οστά συναντιούνται και συντελούν στην αιμάτωση, στη νεύρωση του εγκεφάλου και των άνω άκρων, στη στήριξη του κεφαλιού, στις κινήσεις της καθημερινότητας, καθώς και στη σωστή λειτουργία της αναπνοής, της κατάποσης και πολλών άλλων λειτουργιών του ανθρώπινου οργανισμού.
Μυοσκελετικά, μια από τις συχνότερες καταστάσεις, η οποία είναι γνωστή σε όλους μας ως «πάθηση», αλλά στην ουσία δεν είναι, και απλώς εμπεριέχει σειρά δυσλειτουργιών που προκαλούν πόνο, δυσκαμψία, ζαλάδες, μουδιάσματα κ.α., αποκαλείται αυχενικό σύνδρομο».
Η πρώτη ακτινογραφία πολλές φορές δε δείχνει τίποτε. Κατ’ αρχάς οι ειδικοί εξηγούν ότι η ακτινογραφία απεικονίζει τα οστά, τις οστικές βλάβες και την υφή των οστών. Η έκφραση, λοιπόν, «ουδέν παθολογικό εκ των οστών» ή «οστικά ουδέν» σημαίνει ότι αυτά δεν έχουν κάποια βλάβη (όπως, π.χ., κατάγματα, αλλοιώσεις εκφυλιστικές κ.ά.). Δίνει όμως, σημαντική πληροφόρηση για τη θέση, την καμπυλότητα (λόρδωση) και την απόσταση μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων του αυχένα.