Καθώς παρατηρούμε το νου μας, διαπιστώνουμε πως τον περισσότερο χρόνο μας τον περνούμε είτε στο παρελθόν, είτε στο μέλλον, αλλά όχι στο τώρα, κι έτσι χάνουμε τις περισσότερες στιγμές μας, επειδή δεν είμαστε παρόντες.
Έτσι, τον περισσότερο χρόνο λειτουργούμε με έναν αυτόματο πιλότο και λειτουργούμε μηχανικά, χωρίς να είμαστε συνειδητοί για το τι ακριβώς κάνουμε.
Προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε σε συγκεκριμένη εργασία, όμως η προσοχή μας διασπάται πολύ εύκολα, επειδή ο νους έχει την τάση να περιπλανιέται.
Με το mindfulness, ασκούμαστε στην μη – δράση (non-doing) και επιτρέπουμε στο σώμα και το νου να έρθουν σε ησυχία, ανεξάρτητα από τις σκέψεις στο νου και από την κατάσταση του σώματος.
Μαθαίνουμε να είμαστε στην στιγμή, αφήνοντας τα πράγματα να είναι όπως ακριβώς είναι, χωρίς να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι. Μαθαίνουμε να παρατηρούμε τις σκέψεις και να τις απελευθερώνουμε, χωρίς να κολλάμε σε αυτές.
Η βασική ιδέα είναι να δημιουργήσουμε ένα πεδίο, όπου όλες οι δράσεις σταματούν.
Δεν υπάρχει τίποτα ασυνήθιστο ή μυστικιστικό στην πρακτική του mindfulness. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παρατηρούμε τα βιώματά μας κάθε στιγμή.
Η ουσία της εξάσκησης στο mindfulness, είναι να γνωρίζουμε τι κάνουμε τη στιγμή που το κάνουμε και να θυμόμαστε να είμαστε παρόντες.