Έχει τύχει πολλές φορές, το βλέμμα μου να «κολλήσει» σε κάτι που βλέπω γραμμένο ή ζωγραφισμένο σε ένα τοίχο. Άλλοτε γιατί με γοητεύει η «τέχνη» που «παραδίδεται» στον τοίχο και άλλοτε γιατί μου προκαλεί δυσαρέσκεια «η ασκήμια» που «καταπατά» τον τοίχο. Όλα αυτά βέβαια με βάση τις πολύ προσωπικές και υποκειμενικές μου αξιολογήσεις (γι’ αυτό και τα εισαγωγικά). Αυτό όμως που είδα σήμερα γραμμένο σε ένα τοιχίο ενός δημοτικού σχολείου , με μαγνήτισε πέρα και πάνω από την αισθητική του υπόσταση. Με μαγνήτισε κατ’ αρχήν γιατί δεν περίμενα ότι υπάρχουν και σ΄αυτήν την γενιά παιδιά που εκτιμούν τα λατινικά, (υποθέτω ότι κάποιος πιτσιρικάς το έγραψε και όχι κάποιος της γενιάς μου), αλλά και γιατί η συγκεκριμένη λατινική φράση είναι πολύ σημαντική. «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω» René Descartes. Η σκέψη μας είναι αυτό που μας διαχωρίζει από τα υπόλοιπα όντα. Δεν έχουμε την αποκλειστικότητα της νοημοσύνης, έχουμε όμως την αποκλειστικότητα στον τρόπο που οργανώνεται, εξελίσσεται, διαμορφώνεται και λειτουργεί η σκέψη μας και στην επίπτωση που έχει στην προσωπική μας ζωή αλλά και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Το ότι σκέφτομαι σηματοδοτεί το ότι υπάρχω. Επομένως όταν σταματήσω να σκέφτομαι παύω να υπάρχω. Μπορεί να ζω όμως δεν υπάρχω. Γιατί η ύπαρξη είναι συνυφασμένη με την διερεύνηση, την αναζήτηση, τον προβληματισμό, την ανακάλυψη! Όταν παύω να σκέφτομαι (είτε γιατί κουράστηκα, είτε γιατί «τα έχω σκεφτεί όλα και έχω καταλήξει»), κινδυνεύω να πεθάνω υπαρξιακά από την έλλειψη πνευματικής τροφής. Η σκέψη είναι μια ανεξάντλητη πηγή ζωής που δεν στερεύει ποτέ. Μπορεί βέβαια κανείς να σταματήσει να την επισκέπτεται και να πείσει τον εαυτό του ότι έχει στερέψει. Κι ας θυμηθώ και τον καλό μου φίλο Θοδωρή που λέει πως πρέπει «να ζούμε όπως σκεφτόμαστε και όχι να σκεφτόμαστε όπως ζούμε». Δηλαδή, η ζωή μας θα πρέπει να προσπαθεί να φτάνει και να ακολουθεί όσα ορίζει η σκέψη μας – αξίες, αντιλήψεις, ιδανικά κ.α- και όχι η σκέψη μας να προσαρμόζεται στην ζωή μας – με τα όποια λάθη, συμβιβασμούς, ανικανότητες , αποτυχίες, δυσκολίες έχουμε-. Οι δυσκολίες (κοινωνικές, πολιτικές, προσωπικές) μπορούν καθημερινά να οδηγούν σε μια ζωή που δεν ταιριάζει με την σκέψη μας. Είναι θέμα επιλογής αν θα προσαρμόσουμε την σκέψη στην ζωή μας και επομένως θα αφομοιωθούμε, θα αλλάξουμε στάση, αντιλήψεις, αξίες, θεωρήσεις κ.τ.λ ή αν θα προσπαθήσουμε να προσαρμόζουμε την ζωή μας στις σκέψεις μας και επομένως θα αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε με έναν διαφοροποιημένο τρόπο που να προσεγγίζει την σκέψη μας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Υπάρχω γιατί σκέφτομαι… Η συζήτηση δεν έχει τέλος… Μαρία Κυριακίδου, Ψυχολόγος.

 

3 κακές συνήθειες που ωθούν στην κατάθλιψη

Αποχή από την άσκηση

Κακή διατροφή

Έλλειψη ύπνου

Ρωτήστε με

 

Είμαι εδώ για να σας λύσω οποιαδήποτε απορία μπορεί να έχετε σε ότι αφορά την ψυχική σας ισορροπία.