Γναθοπροσωπικό Τραύμα
Το τραύμα στην περιοχή της γναθοπροσωπικής χώρας είναι αρκετά σύνηθες και μπορεί να αφορά μόνο τα μαλακά μόρια στο πρόσωπο ή και τα οστά του προσωπικού κρανίου. Δυστυχώς, ένας τέτοιος τραυματισμός μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκτεταμένος επηρεάζοντας για πάντα την εξωτερική εμφάνιση του ατόμου. Ο γναθοπροσωπικός χειρουργός αντιμετωπίζει τους τραυματισμούς στο πρόσωπο με κύρια μέριμνα τόσο τη λειτουργική αποκατάσταση, όσο και το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.
Οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς της γναθοπροσωπικής χώρας είναι τα τροχαία ατυχήματα, οι πτώσεις, οι ξυλοδαρμοί, τα εργατικά και τα αθλητικά ατυχήματα, τα τραύματα από πυροβόλα όπλα, ενώ δυστυχώς, σημαντικά έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και οι απόπειρες αυτοκτονίας.
Τα θλαστικά τραύματα της περιοχής –δηλαδή τα σχισίματα – μπορεί να αφορούν τόσο το δέρμα της τραχηλοπροσωπικής χώρας, όσο και το βλεννογόνο του στόματος και της μύτης. Ο γναθοπροσωπικός χειρουργός προχωράει στη συρραφή τους μετά από την απομάκρυνση τυχόν ξένων σωμάτων και αφού διασφαλίσει την αιμόσταση στην περιοχή. Γίνεται ανάλογα με την περίπτωση, συρραφή σε στρώματα και πλαστική συρραφή στο δέρμα του προσώπου με σκοπό το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα.
Τα κατάγματα των οστών του σπλαγχνικού κρανίου είναι πολύ συχνά στους τραυματισμούς του προσώπου και συνήθως συνοδεύουν τα θλαστικά τραύματα του προσώπου. Μπορεί να εμφανίζονται στην κάτω γνάθο, στην άνω γνάθο, στους οφθαλμικούς κόγχους, στα ζυγωματικά οστά, στα οστά της βάσης του κρανίου, στο μετωπιαίο οστό, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, καθώς και στο σύνολο των παραπάνω οστών (ολοπροσωπικά κατάγματα) που είναι και ιδιαίτερα βαριά.
Ο ασθενής με κατάγματα στο σπλαγχνικό κρανίο και ανάλογα με την περιοχή, εμφανίζει οιδήματα και αιματώματα στην περιοχή, παρα φύσην κινητικότητα, διαταραχή της σύγκλεισης των δοντιών, περιορισμό των κινήσεων της γνάθου και διαταραχές στην όραση με διπλωπία σε συγκεκριμένες βλεμματικές θέσεις. Θα χρειαστεί να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία σπλαγχνικού κρανίου, αλλά και σε πανοραμική ακτινογραφία. Οι απεικονιστικές εξετάσεις θα εμφανίσουν το σύνολο των καταγμάτων που υποκρύπτονται και θα καθορίσουν την ανάγκη για άμεση χειρουργική παρέμβαση. Η ανάταξη και ακινητοποίηση των καταγμάτων αυτών είναι απαραίτητο να γίνει χειρουργικά υπό γενική αναισθησία, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες είναι ρωγμώδη και οι παρεμβάσεις είναι πιο περιορισμένες. Η προσπέλαση στις περισσότερες περιοχές γίνεται με τομές μέσα από το στόμα ή στο δέρμα με «κρύψιμο» αυτών στις φυσικές πτυχές του προσώπου. Μετά τον εντοπισμό των καταγμάτων, γίνεται ανάταξη των κατεαγότων οστών και σταθερή οστεοσύνθεση σε ανατομική και λειτουργική θέση. Τοποθετούνται υλικά οστεοσύνθεσης (πλάκες και βίδες τιτανίου), που είναι υλικά βιοσυμβατά και βιοαδρανή, που συνήθως δε θα χρειαστεί να αφαιρεθούν.
Μετά τη χειρουργική αντιμετώπιση σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής θα χρειαστεί να παραμείνει με διαγναθική ακινητοποίσηση σταθερή ή με ελαστικές έλξεις για λίγες ημέρες.
Μετά την αποδρομή των οιδημάτων και των εκχυμώσεων σε πολλές περιπτώσεις δε θα μείνουν σημάδια, ούτε αλλαγή στην εξωτερική εμφάνιση του ατόμου, καθώς ο γναθοπροσωπικός χειρουργός είναι ο ορθοπεδικός του προσώπου που θα επέμβει με βάση τις αρχές της πλαστικής χειρουργικής, για να επιτύχει πάντα το βέλτιστο αποτέλεσμα.
