Χαλαρώνω Και Αφήνομαι

M έρες σαν κι αυτές, επικρατεί η αίσθηση μέσα μας ότι τίποτα δεν προχωράει, τίποτα δεν κινείται, όλα αναβάλλονται -για κάποιο λόγο - και κάποια από αυτά ακυρώνονται. Κάθε προσπάθειά μας να οδηγήσουμε τα πράγματα εκεί που θέλουμε, όχι μόνο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα αλλά μας αποδεικνύει και οτι δεν ελέγχουμε τις καταστάσεις. Αυτό αρχικά μας απογοητεύει κι όταν συνεχίζεται μας θυμώνει. Αναρωτιόμαστε τι δεν κάνουμε σωστά, γιατί μέσα μας υπάρχει η καταγραφή ότι όλα εξαρτώνται μόνον από εμάς. Αρνούμαστε να τα παρατήσουμε, πεισμώνουμε και προσπαθούμε όλο και περισσότερο να επιτύχουμε το στόχο που θέσαμε. Όμως, η αλήθεια είναι ότι αυτή η υπερπροσπάθεια και η επιμονή, η αντίστασή μας να αφεθούμε σε μια άλλη έκβαση που δεν έχουμε σκεφτεί και αναλύσει, είναι που δημιουργούν μια εμπλοκή και τελικά σταμάτημα της ροής, που προκαλεί πόνο γιατί οι προσδοκίες μας δεν θα επαληθευτούν. .

Σ΄αυτό το σημείο, καλούμαστε να κάνουμε ένα στοπ εσωτερικό και να αφουγκραστούμε. Να πειστούμε να αφεθούμε για να παρακολουθήσουμε που μας οδηγούν τα πράγματα. Τι μας φέρνει η ζωή μας, με όλη τη σοφία και την αγάπη που κάθε της πράξη εμπεριέχει. Να αφήσουμε ανοιχτό ένα παράθυρο στο μυαλό μας, να δούμε και κάτι άλλο, πέρα από όσα μέχρι τώρα επιλέγουμε να δούμε.