… και παρακολουθώ αυτά που συμβαίνουν

Κ αι παρακολουθώ αυτά που συμβαίνουν, αυτά που μου συμβαίνουν… που έρχονται στη ζωή μου.

Χωρίς άγχος πια, χωρίς αναμονή, χωρίς πόνο. Έχει ενεργοποιηθεί ένας σοφός μηχανισμός που ότι κι αν συμβεί, ξέρει πως έχει λόγο που έτσι γίνεται. Στιγμές-στιγμές μου ξεφεύγουν και χαμόγελα για τις τέλειες παγίδες που στήνονται.

Μεγάλη ευλογία τελικά όλη αυτή η διαδρομή μου, μέχρι εδώ. Ακόμα και αν ήταν τόσο δύσβατη –έτσι τη βίωσα. Ακόμα και αν, σε ανθρώπινο επίπεδο, μου κόστισε την απουσία πολύ αγαπημένων μου. Ακόμα και αν ήρθαν στιγμές που ένιωσα πως δεν αντέχω άλλο.

… και συνεχίζω αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα ζωή, που μόνο μονότονη δεν είναι.

Συνεχίζω, κρατώντας ανοιχτά τα μάτια μου για το τι με περιμένει στην επόμενη στροφή. Ελπίζοντας να έχω πάντα ένα χαμόγελο, να έχω πάντα τη χάρη με την οποία ευλογήθηκα, το κεφάλι ψηλά για να βλέπω μακριά στον ορίζοντα, τη γνώση ότι όλα με πηγαίνουν εκεί που είναι να πάω.