Μαγικό;;;

K αι είναι αυτές οι στιγμές μέσα στην ακινησία του νου, που βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι και συνειδητοποιείς ότι ναι, αυτή η στιγμή που μόλις έζησες και πέρασε, ήταν μια και μοναδική και καμία όμοιά της δεν θα υπάρξει. Δεν θα ξαναζήσεις καμία 12η Σεπτεμβρίου του 2017. Κανένα ξύπνημά σου δεν θα σε μεταφέρει στην ίδια μέρα… καταπληκτικό?.... Καμία ακριβώς ίδια, δεν θα επαναληφθεί, ακόμα και αν οι συνθήκες είναι ίδιες… γιατί καμία χρονική στιγμή δεν είσαι ακριβώς ίδιος. Είναι εκείνες, οι μικρούλικες, λεπτοφυείς διαφορές που δίνουν διαφορετικό χρώμα στις στιγμές, αλλιώτικο άρωμα. Ίσως είναι η ηλικία που βοηθάει να αφουγκραστείς μέσα σου και να νιώσεις την διαφορετικότητα της κάθε ανάσας που συμβαίνει… δεν εννοώ τη βιολογική ηλικία, μιλάω για την ηλικία της σοφίας που σε όλους μετράει διαφορετικά… ίσως γιατί όσο μεγαλώνεις μέσα στη σοφία σου, αρχίζεις και αποδέχεσαι και παραδίνεσαι στους νόμους του σύμπαντος… και μαθαίνεις να ζεις αρμονικά … πρώτα μέσα σου κι έπειτα κι έξω από εσένα… Πόσο μεγαλειώδες είναι το να μην ξέρεις η κάθε στιγμή τι φέρνει … όχι, δεν είναι τρομακτικό, αν η ματιά σου δεν εμπεριέχει φόβο και αγωνία για κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω. Είναι πολύ ανακουφιστικό, γιατί υπάρχουν εναλλαγές. Είναι πολύ ελπιδοφόρο. Είναι σαν ένα παιχνίδι που δεν ξέρεις τι ζαριά θα ρίξεις και ακόμα και αν η ζαριά δεν είναι «καλή», υπάρχει πάντα η επόμενη και η επόμενη και η επόμενη. Και πάντα κάτι άλλο θα συμβεί. Μαγικό;;;