Κοιτάς γύρω σου ψάχνοντας…

Α νησυχία στο βλέμμα σου, στο νου σου, στα συναισθήματά σου… Ψάχνεις, διαρκώς, να ενώσεις τα κομμάτια σου που έχουν ομοιότητες με τους άλλους, αυτά που θα σε «εντάξουν» σε μια ομάδα, γιατί θέλεις να ανήκεις. Έχεις ανάγκη την ασφάλεια της ομοιότητας. Η διαφορετικότητά σου, εμπεριέχει τη μοναξιά. Η μοναξιά τον πόνο και τον πόνο τον αποφεύγεις. Κάνεις κάθε τι για να τραβήξεις την προσοχή, να σου δείξουν με την αντίδρασή τους όλοι γύρω σου ότι υπάρχεις, γιατί η ανυπαρξία σε τρομάζει… βιάζεσαι να ακυρώσεις τη μοναδικότητά σου, γιατί πιστεύεις ότι αυτό το ξεχωριστό σε απομονώνει… προσπαθείς να μεταμφιεστείς σε κάτι άλλο… αυτό που είσαι σου φαίνεται περίεργο… αρνείσαι όσα είσαι … χάνεις τον εαυτό σου, ζεις μέσα από τις ζωές των άλλων, αυτή τη ζωή που μοναδικά σου προσφέρθηκε σα δώρο… σκέψου!!