Θ
έλω να σου πω…
Μια φράση απλή… ένα ξεκίνημα, ένα άνοιγμα…
Σημαίνει πολλά, εμπεριέχει άλλα τόσα.
«Θέλω να σου πω…» όσα δεν κατάφερα να αρθρώσω, γιατί φοβάμαι να σταθώ γυμνός απέναντί σου. Να σταθώ, με όλο μου το είναι, ανοιχτός και να καταθέσω όλα όσα κουβαλάω στην καρδιά μου. Όλα όσα νιώθω, αλλά δίστασα να ξεστομίσω, γιατί δεν ήθελα να γίνω ευάλωτος, γιατί δεν ήθελα να παραδεχτώ, γιατί μου είναι δύσκολο να ζητάω συγνώμη.
«Θέλω να σου πω…», για να απελευθερώσω και να απελευθερωθώ. Για να δώσω νέα πνοή στη σχέση μας, να ρίξω τα τείχη, τα πρέπει, να αφήσω στην άκρη το μυαλό.
«Θέλω να σου πω…», απ’ την καρδιά μου, χωρίς επιχειρήματα και κριτικές, χωρίς δήθεν και ενδοιασμούς.
Να σταθώ έντιμος και ακέραιος, πρώτα απέναντι στον εαυτό μου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των δικών μου πράξεων, χωρίς να σκέφτομαι «δίκαιο-άδικο», «σωστό-λάθος», χωρίς να ανατρέχω στα δικά σου λάθη που κι οι δυο κάναμε.
Να σταθώ με την πρόθεση ενός νέου τρόπου επικοινωνίας. Αυτής της επικοινωνίας που σε ακούω χωρίς να βιάζομαι να προετοιμάσω μιαν απάντηση.
Σε ακούω χωρίς να ψάχνω να βρω τι κρύβεται πίσω από τα λόγια σου. Χωρίς πέπλα ανάμεσά μας.
Να σε κοιτώ στα μάτια και να σου επικοινωνώ, χωρίς πολλά λόγια όσα θέλω να σου πω…
