Θ
έλουμε να αναγνωρίσουν την αξία μας. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι για εμάς.
Ας τιμήσουμε τον εαυτό μας, όχι γιατί βγάζει πολλά χρήματα, όχι γιατί τα καταφέρνει καλά, αλλά επειδή είναι ακέραιος, ειλικρινής, πραγματικός και αυθεντικός.
Είναι μια παλιά νοητική πεποίθηση που μας κρατάει δέσμιους, θεωρώντας πως είτε θα είμαστε φτωχοί με ηθικές αξίες, είτε θα είμαστε πλούσιοι χωρίς ηθικές / πνευματικές / συναισθηματικές αξίες.
Όμως, σε επίπεδο ενεργειακών συχνοτήτων, η κατάσταση της ανέχειας ξεκινάει από την εσωτερική συρρίκνωση, από τα εσωτερικά σύνορα, από τους νοητικούς περιορισμούς.
Αντίθετα, η ευημερία έχει υψηλή δόνηση, είναι η κατάσταση της ευρύτερης διεύρυνσης μας (συναισθηματικής, νοητικής και κατά συνέπεια υλικής). Είναι η πεποίθηση ότι το σύμπαν είναι άπειρο και άρα άπειρες είναι οι ευκαιρίες για τον καθένα μας. Είναι αποκύημα μιας παλιάς ενέργειας η σκέψη ότι πρέπει να είμαστε ολιγαρκείς και να συγκρινόμαστε με όσους δεν έχουν. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο καθένας, ορίζει το πλάνο της ζωής του. Ο καθένας μπορεί να στρέφεται δίπλα του για να βοηθάει, όχι για να νιώθει τύψεις. Είναι η κατάσταση ευγνωμοσύνης που μπορεί να μας ανυψώσει ενεργειακά. Ευγνωμοσύνη όχι μέσα από την ενοχική θρησκευτική αντίληψη. Ευγνωμοσύνη μέσα από την συνειδητοποίηση της κάθε στιγμής και των δώρων που μέσα από αυτήν έρχονται.
Οι συνθήκες, μας προσκαλούν και μας προκαλούν να κινήσουμε την ενέργεια, να στραφούμε σε στόχους που θα μας διατηρήσουν σε εγρήγορση, να ζητήσουμε για να πάρουμε.
Πιστεύουμε ότι το αξίζουμε?
